Mariusz Mikołajek „Trzej”

Mariusz Mikołajek „Trzej”

42,000.00

Obraz Mariusza Mikołajka „Trzej” został namalowany w 2012 roku w technice akrylu na płótnie i ma wymiary 190 x 200 cm. Przedstawia on trzy postaci, o niesprecyzowanej płci, zarysowane sylwetkowo w bliżej nieokreślonym wnętrzu.

Kategorie: , ,

artysta: Mariusz Mikołajek

rok: 2012

wymiary: 190 cm x 200 cm

certyfikat autentyczności: tak

Odsłuchaj

Opis

Kompozycja jest zamknięta, złożona, traktowana symetrycznie. Dominują na niej linie wertykalne, podkreślone nie tylko przez same postaci, ale również ściany i drzwi we wnętrzu. Całość jest niezwykle dynamiczna, układ poszczególnych elementów formalnych sprawia wrażenie napięcia. Gama barwna jest szeroka i ciepła, a dominantą kolorystyczną jest znajdująca się na osi obrazu intensywnie żółta plama barwna. Światło na obrazie jest rozproszone, jednak nie sposób stwierdzić co jest jego źródłem ani czy jest naturalne lub sztuczne. Traktowanie postaci oraz sposób nakładania farby jest charakterystyczny dla Mikołajka, jednak przywodzi on na myśl malarstwo ekspresjonistyczne Francisa Bacona, balansując na granicy figuratywności i abstrakcjonizmu.

Praca przedstawia trzy postaci, namalowane w odcieniach czerwieni, z których każda zdaje się być niezależna od pozostałych. Jest to jednak tylko pozorna iluzja, bowiem wszystkie wychodzą bądź wchodzą do tego samego pomieszczenia, skąpanego w intensywnie żółtym świetle. Środkowa, centralna postać, kłania się tej, która zmierza w jej kierunku. Wszystkie trzymają w dłoniach prawdopodobnie białe kartki papieru.

Obraz przedstawia zainteresowanie artysty połączeniem takich tematów jak człowiek, emocje, relacje międzyludzkie. Jest to więc pewnego rodzaju przejaw sztuki zaangażowanej, jednak silnie metafizycznej oraz uduchowionej. „Trzej” są obrazem pełnym dramatyzmu i teatralnej ekspresji, co zostało podkreślone przez intensywność barw, niedookreślenie przestrzeni akcji, a przede wszystkim deformację postaci i pozbawienie ich jakichkolwiek rysów indywidualnych. Każda ze sportretowanych postaci zdaje się być wyobcowana, samotna. Mamy poczucie, że nad każdą z nich jawi się widmo zagrożenia.

Obraz ten jest wielkoformatowy, co dodatkowo podkreśla jego dynamikę, żywiołowość gestów, nasyconą kolorystykę. Artysta wykorzystuje ten zabieg formalny, aby odwołać się do bliskiej sobie problematyki egzystencjalnej, osadzonej na bazie doświadczeń i inspiracji religijnych. Mikołajek łączy więc sferę sacrum z profanum i odwrotnie. Postaci namalowane na płótnie zdają się być bezradne, bezsilne i zagubione, co zostało dodatkowo podkreślone przez skąpane w cieniu tło. „Trzej” są więc niejako hołdem w stronę lęku, przed tym, co nieznane. Artysta kontynuuje więc tradycję neofiguratywną popularną w drugiej połowie XX wieku.

Pojawienie się kategorii brzydoty i deformacji, a także silna ekspresywność kompozycji wpisuje się w nurt myślenia o cielesności człowieka, jego miejsca i roli, jaką odgrywa w codziennym życiu. Mikołajek pokazuje depersonalizację człowieka, jego niespójność, lęki, dysharmonię, i swego rodzaju pociąg do nicości. Każda z trzech postaci zdaje się przeżywać wewnętrzny rozłam, a ich żywa kolorystyka oddaje jego wszelkie sprzeczności. Zdają się one próbować wydostać poza ramy obrazu, co zostaje podkreślone przez skrótową perspektywę. Obraz wykracza daleko poza percepcję wzrokową, są czymś w rodzaju zapisu prawdy tkwiącej w człowieku, ale niewidzialnej dla oka.